راهاندازی ۸۶ خانه محیط زیست در کشور
تاریخ انتشار: ۴ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۲۰۴۹۹
مدیرکل دفتر مشارکت مردمی و مسئولیت اجتماعی سازمان حفاظت محیط زیست با اشاره به شعار مردمی سازی حفاطت از محیط زیست در دولت سیزدهم، از راهاندازی ۸۶ خانه محیط زیست در کشور با هدف آموزش نسل محیط زیستی و فرهنگسازی حفاظت از محیط زیست در میان آحاد جامعه خبر داد.
به گزارش ایران اکونومیست در دولت سیزدهم تاکید بر مردمی سازی حفاظت محیط زیست است و در حوزه حفاظت محیط زیست مطابق با اصل ۵۰ قانون اساسی مردم باید پای کار باشند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بیشتربخوانید:خانه محیط زیست بستر مناسبی برای گفتمان سازی است
سید ابوالقاسم موسوی در گفت و گو با ایران اکونومیست درباره اهمیت ارتقای فرهنگ حفاظت محیط زیست اظهار کرد: سازمان حفاظت محیط زیست برای آنکه بتواند محیط زیست کشور را بهدرستی مدیریت کند، به فرهنگسازی، آموزش و ارتقای سواد محیط زیستی آحاد جامعه و تربیت نسل محیط زیستی نیاز دارد. هرچند دردهه اخیر هم توجه مردم به موضوعات محیط زیستی عمیقتر شده است و به بسیاری از رویدادها و اتفاقات حوزه محیط زیست، حساسیت نشان میدهند و مطالبهگر هستند که این مسئله نشان دهنده افزایش آگاهی و شناخت عموم مردم است البته درحال حاضر در ابتدای مسیر فرهنگسازی محیط زیست هستیم.
وی ادامه داد: دولت سیزدهم با شعار و رویکرد مردمیسازی روی کار آمد. بسیاری از امور دولتی در سازمان حفاظت محیط زیست نیز به مردم وابسته است که به این شیوه مدیریتی «مردمپایه» گفته شده میشود بنابراین سازمان حفاظت محیط زیست با این خصوصیت، میتواند الگوی مناسبی برای تحقق رویکرد مردمیسازی باشد.
مدیرکل دفتر مشارکت مردمی و مسئولیت اجتماعی سازمان حفاظت محیط زیست افزود: خوشبختانه پس بررسیهای انجام شده، طرح ایجاد و راهاندازی خانههای محیط زیست به عنوان نماد مردمیسازی امور محیط زیستی مطرح شد و به تصویب رسید. آموزش همگانی و انتقال دانش بهصورت اثربخش و میدانی برای گروهها و مخاطبان اثرگذار اجتماعی اعم از دولتی، غیردولتی و آحاد جامعه به منظور نهادینهسازی رفتارهای صحیح محیط زیستی، جلب مشارکت حداکثری آحاد جامعه و مسئولان برای حفاظت و بهرهبرداری اصولی، ایجاد و توسعه مهارتها برای حفظ محیط زیست، گردهم آوردن و هم افزایی ظرفیتهای فرهنگی دستگاههای دولتی، نهادهای حاکمیتی، تشکلهای مردم نهاد و دیگر فعالان، علاقهمندان و متخصصان در راستای دستیابی به اجماع ملی و شبکهسازی در جهت حل مسائل محیط زیست از جمله فعالیتهایی است که در خانههای محیط زیست انجام خواهد شد.
وی ادامه داد: از جمله اقدامات دیگری که در خانههای محیط زیست انجام میشود میتوان به ایجاد پایگاه علمی و ایدهپردازی در حوزه محیط زیست و اجرایی شدن ایدههای قابل اجرای شهروندان فعال و متخصص در حل مسائل محیط زیست، مردمی سازی امور محیط زیستی و تقویت رویکرد اجتماعی محیط زیست بر پایه مسوولیتهای اجتماعی در تمامی سطوح اشاره کرد.
به گفته موسوی فعالیتهایی همچون ایجاد تحول در نظام مدیریت محیط زیستی روستاها و شهرها با همافزایی ظرفیتهای داخلی و مشارکت مردمی، کارآفرینان و صاحبان صنایع در رفع چالشهای محیط زیستی در کنار رونق اقتصادی، با عمل به مسوولیتهای اجتماعی، تسهیل در ارائه خدمات زیست بومی و اقدامات حفاظتی، مدیریت و کنترل زیست بومهای شکننده و حساس کشور، ایجاد مطالبهگری صحیح محیط زیستی و همگرایی بین خانههای محیط زیست و ادارات محیط زیست مناطق و تمرکز بر رفع چالشهای محلی و منطقهای و تسریع در رصد، پایش و رفع چالشها از جمله فعالیتهای قابل انجام در خانههای محیط زیست خواهد بود که در بسیاری از واحدهای راه اندازی شده در حال انجام است.
وی با بیان اینکه دستگاههای مختلفی همچون شهرداریها و دهیاریها در ایجاد خانههای محیط زیست نقش بهسزایی دارند، اظهار کرد: دانشگاهها، آموزش و پرورش و مدارس نیز با شعار تربیت نسل محیط زیستی در این زمینه فعالیت میکنند. در صورت تاثیرگذاری بر نسل آتی، تاحدودی خیالمان از حفظ محیط زیست در آینده راحت خواهد شد چرا که این کودکان مدیران آینده کشور هستند.
مدیرکل دفتر مشارکت مردمی و مسئولیت اجتماعی سازمان حفاظت محیط زیست افزود: در حال حاضر بسیاری از واحدهای اداری و مجموعه سازمانی ادارات شهرستان و ادارت کل محیط زیست استانها ومحیط بانیها فضاهایی مازاد دارند که باید برای استقرار خانه محیط زیست استفاده شوند. امیدواریم که بر اساس برنامهریزیها تا پایان سال بتوانیم ۱۴۰۱خانه محیط زیست را در کشور ایجاد کنیم.
وی تعدادی از خانه های محیط زیست ایجاد شده در کشور را به تفکیک استانی نام برد و گفت: اولین خانه محیط زیست در استان اردبیل ایجاد شد و پس از آن دو خانه محیط زیست در البرز، سه خانه محیط زیست در استان فارس، ۱۱ خانه محیط زیست در اصفهان، ۱۱ خانه محیط زیست در لرستان، ۱۲ خانه محیط زیست در سیستان و بلوچستان، ۱۴ خانه محیط زیست در کردستان و ۱۲ خانه محیط زیست در قزوین ایجاد شده است.
مدیرکل دفتر مشارکت مردمی و مسئولیت اجتماعی سازمان حفاظت محیط زیست افزود: هشت خانه محیط زیست در بوشهر، سه خانه محیط زیست در مازندران، دو خانه محیط زیست در گیلان، سه خانه محیط زیست در آذربایجان شرقی و در استانهای ایلام، کرمانشاه، مرکزی و خراسان جنوبی نیز هر کدام یک خانه محیط زیست ایجاد شده است که در حال حاضر ۸۶ خانه محیط زیست در کشور راه اندازی شده است.
وی ادامه داد : خانههای محیط زیست فرصتی برای خدمت به مردم است. در این مقطع حساس که مشارکت اجتماعی در کشور نیاز به تقویت دارد، ایجاد بستر مناسب برای اجرایی شدن این مهم در قالب خانههای محیط زیست علاوه بر مردمیسازی امور و تقویت مشارکت مردم در تصمیمها و اجرای برنامههای مشارکت محور میدانی، با ارتقای سواد محیط زیستی آحاد جامعه و ارتقای فرهنگ حفاظت محیط زیست، قطعا به حفاظت از محیط زیست ارزشمند کشور کمک شایانی خواهد کرد.
موسوی در پایان تصریح کرد: در این بین نقش بخشهای تخصصی سازمان از منظر تولید محتوا و مشارکت در برنامههای تعاملی و هدفمند، بسیار برجسته است. حمایت واحدهای پشتیبان درونسازمانی نظیر مرکز برنامه و بودجه سازمان، صندوق ملی محیط زیست و برونسازمانی نظیر سازمان مدیریت و برنامهریزی، استانداریها و فرمانداریها نیز در تقویت و استمرار این برنامه بنیادی و اثربخش اهمیت بالایی دارند بنابراین انتظار میرود همه ارکان، سازمان و ادارات کل حفاظت محیط زیست استانها و سایر دستگاههای اجرایی ، با بهرهگیری از تمام ظرفیتهای موجود برای ایجاد و راهاندازی خانههای محیط زیست در شهرها و روستاهای تحت مدیریت و حوزه استحفاظی خود تلاش کنند و بخشی از زمان خدمت خود را در قالب «نذر وقت» در خانههای محیط زیست صرف رفع مشکلات محیط زیستی مردم کنند که از مهمترین و شایستهترین خدمتها است.
منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: خانه محیط زیست ، صندوق ملی محیط زیست ، حفاظت از محیط زیست
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: خانه محیط زیست صندوق ملی محیط زیست حفاظت از محیط زیست خانه های محیط زیست خانه محیط زیست محیط زیست محیط زیست آحاد جامعه محیط زیستی مردمی سازی راه اندازی ایجاد شد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۲۰۴۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ردهبندی مناطق حفاظتی محیطزیست
به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا، مسألە حفاظت ازمحیطزیست در ایران مانند آن چه در اندیشە فلسفی سایر نقاط جهان نیز مشابه آن روی داده است، در پارادایم طبیعتگرایی ظهور یافت.
نرگس آذری (دانشجوی دکتری جامعهشناسی سیاسی) در مقالهای با عنوان «در باب ضرورت یک انقلاب شناختی در جامعهشناسی ایرانی» به این موضوع اشاره میکند که اهمیت به محیطزیست به مثابۀ نوعی بینش در مقابل انسانمحوری فزاینده عصر توسعه و مدرنیسم قد علم کرده است و رویکرد طبیعتمحورانهای را شکل داده که در آن محیطزیست نیازمند توجه و مراقبت فوری است.
* محیطزیست و مناطق حفاظت شده
به زعم این پژوهشگر حفاظت از محیطزیست نیازمند تعریف محیطزیست در تقابل با فعالیتهای انسانی دانسته شده است و از همینجا مرزهای محیطزیست در آن چه اکنون به عنوان مناطق چهارگانه حفاظت شده میشناسیم پدید آمد. شکلگیری این مرزها به زمان تصویب قانون شکار به عنوان اولین قانون محیطزیستی کشور و ایجاد مناطق ممنوعه در سال ۱۳۴۲ برمیگردد.
او در ادامه مینویسد در آن زمان با توجه به وسعت کشور و بودجههای محدودی که در اختیار شورای شکار قرار میگرفت، تشخیص داده شد اگر عمده منابع اعتباری به مناطقی تخصیص داده شود که به لحاظ بومشناختی اهمیت ویژهای دارند، موجب موفقیت بیشتر در حفاظت از آن مناطق خواهد شد. بنابراین نواحی حفاظتی که بعداً مناطق حفاظت شده نامیده شد به وجود آمد. در این مناطق شکار ممنوع بود مگر آنکه مجوز لازم از شورای شکار گرفته شود.
* ردهبندی مناطق حفاظتی محیطزیست
آذری مینویسد مراتع و جنگلهای واقع در مناطق حفاظت شده تابع محدودیتهایی بود که از سوی شورای شکار و وزارت کشاورزی و منابع طبیعی اعلام شده بود و با تصویب قانون شکار و صید در سال ۱۳۴۶ و تأسیس سازمان شکاربانی و نظارت بر صید، مفاهیم پارکهای ملی و مناطق حفاظت شده به روشنی تعریف گردید.
آذری در ادامه توضیح میدهد که تا قبل از تأسیس سازمان حفاظت محیطزیست در سال ۱۳۵۰، حدود ۶ پارک ملی و ۳۵ منطقۀ حفاظت شده شکل گرفت. بدین ترتیب حدود هفتاد سال پیش، ترسیم این مرزها با انگیزه ایجاد امکان حفاظت با توجه به محدودیتهای موجود، محیطزیست مورد حمایت و حفاظت را به نام محیطزیست معرفی کرد و چهار طبقە حفاظتی با نامهای پارکهای ملی، پناهگاههای حیاتوحش، مناطق حفاظتشده و آثار طبیعی ملی تعریف و ردهبندی شد.
* جهان مدرن و محیطزیست
این پژوهشگر در ادامه مینویسد در کشور تمام تلاش براین بود که مناطق حفاظت شده با ملاکهای جهانی و حتی نامهای رایج منطبق شود که در ایران آنها با نام مناطق چهارگانۀ محیطزیست شهرت دارند. اما این مرزها هرگز نیازی به انطباق با زیستبوم تاریخی جامعۀ پیرامونی در خود ندیدهاند؛ اگرچه این ظهور صنایع و شهرهای مدرن و نیازهای فزایندهاش بود که محیطزیست را متأثر میساخت.
این نویسنده در جمعبندی این پژوهش به این موضوع اشاره میکند که آنچه در تعیین مناطق چهارگانه، به عنوان تهدید نهایی معرفی و توسط مرزها تهدید شد عمدتاً فعالیتهای جامعۀ روستایی بود. جامعهای که به واسطۀ همین اعلان جنگ، خود را برای گسترش مرزهای جغرافیایی و مرزهای بهرهبرداریاش حریصتر کرد، جدالی که تاکنون برای تعیین حدود مرزها از دوسوی این جبههها ادامه دارد. موقعیتی که در میانه نبرد قانون و منافع نابودی محیطزیست در همە ابعاد و شاخصهایش را هدف گرفته است.
انتهای پیام/